EC

W 1972 roku Polski Czerwony Krzyż doceniając zasługi honorowych dawców krwi ustanowił Dni Honorowego Krwiodawstwa, które niezmiennie obchodzone są w dniach 22-26 listopada. Początki honorowego krwiodawstwa sięgają 1958 roku, kiedy to Rada Ministrów powołała do życia Instytut Hematologii w Warszawie. Służba krwi podporządkowana została resortowi zdrowia, a działalność PCK w tym okresie skupiała się wokół zagadnień promocji krwiodawstwa i rekrutacji dawców. Masowo wydawano plakaty, popularne broszury, setki tysięcy ulotek i innych wydawnictw. Do najczęściej stosowanych form promocyjnych należały prowadzone w zakładach pracy, szkołach i innych instytucjach pogadanki, referaty i wykłady. Propagatorzy PCK prowadzili działalność zachęcającą do oddawania krwi także bezpośrednio na stanowiskach pracy

 

KREW jest najcenniejszą substancją w organizmie człowieka. Jest lekiem, którego niczym nie można zastąpić. Niezbędna jest w wielu stanach zagrożenia życia (masywne krwotoki, urazy, wypadki) jak również w leczeniu niedokrwistości towarzyszącej wielu chorobom w tym nowotworowym.

KTO MOŻE ODDAĆ KREW

Dawcą krwi może zostać osoba pełnoletnia (między 18. a 65. rokiem życia), zdrowa, o wadze powyżej 50 kg. Przeciwwskazania do oddania krwi to m.in.:

przebyta żółtaczka zakaźna,

choroby autoimmunologiczne, układu krążenia, układu nerwowego, układu endokrynnego, choroba nowotworowa,

przebyte zawały i udary,

nadciśnienie tętnicze.

Można wyróżnić także czasowe przeciwwskazania do oddania krwi, a są to m.in.

ciąża i laktacja,

przebyta operacja w ostatnich 6 miesiącach,

choroby zakaźne,

zabieg akupunktury i wykonanie tatuażu,

okres odczulania w alergii czy zabieg stomatologiczny lub kosmetyczny, w wyniku którego doszło do naruszenia powłok skórnych.

Oddawanie krwi podczas miesiączki również nie jest możliwe (dawcą krwi można zostać 3-4 dni od momentu jej zakończenia).

Zachęcamy do odwiedzenia stron:

Promieniowanie wynalezione przez niemieckiego fizyka pozwala prześwietlać ludzkie ciało, „zajrzeć” do wnętrza organizmu bez konieczności przeprowadzania operacji chirurgicznej, wykrywać i oceniać złamania kości, diagnozować zapalenie płuc oraz leczyć i łagodzić objawy chorób nowotworowych. Jest to obecnie jedna z najważniejszych i najszybciej rozwijających się dziedzin współczesnej medycyny. Obrazowanie pozwala bowiem nie tylko na czas wykryć zmiany chorobowe, ale także wdrożyć i zaplanować odpowiednie leczenie

Dzisiejsze święto ma na celu zwiększenie świadomości dotyczącej wartości jaką radiologia wnosi do bezpiecznej opieki nad pacjentami, a także propagowanie kluczowej roli jaką radiolodzy i technicy elektroradiologii odgrywają w systemie opieki zdrowotnej. W zakres diagnostyki obrazowej wchodzi obecnie wiele rodzajów badań takich jak: radiologia klasyczna, ultrasonografia, tomografia komputerowa, rezonans magnetyczny.

Międzynarodowy Dzień Radiologii jest także okazją do przedstawienia Państwu ZAKŁADU DIAGNOSTYKI OBRAZOWEJ, który znajduje się w strukturach łukowskiego Szpitala. W Zakładzie wykonywane są kompleksowe badania przy użyciu najnowocześniejszego i bezpiecznego sprzętu. Dysponujemy nowoczesną aparaturą diagnostyczną oraz zespołem specjalistów, którzy w ciągu roku wykonują u naszych pacjentów ponad 45 tyś. badań. W ramach Zakładu działają Pracownie:

Rentgenodiagnostyki Ogólnej (RTG)

Rezonansu Magnetycznego (MRI)

Tomografii Komputerowej (TK)

Mammografii

Ultrasonografii (USG)

Elektroencefalografii (EEG)

Audiometrii.

Zawód radiologa to odpowiedzialna profesja. To od jego diagnozy zależy dalsza terapia i leczenie Pacjenta. Radiolog wykonuje badania, które obrazują ciało człowieka przy pomocy ultradźwięków, pola magnetycznego oraz promieniowania rentgenowskiego. Sporządza również opis wykonanego zdjęcia , interpretuje je i stawia diagnozę. Priorytetem radiologii jest diagnoza pacjenta przy możliwie najniższej dawce promieniowania, a w niektórych przypadkach także leczenie przez zespoły radiologii zabiegowej.

CO TO JEST UDAR?

To nagłe zaburzenie neurologiczne pracy mózgu spowodowane przyczynami naczyniowymi. Przepływ krwi w naczyniach mózgu może być zablokowany lub przeciwnie – następuje wylew. Do udaru dochodzi, kiedy naczynia krwionośne dostarczające tlen i substancje odżywcze do mózgu zostają zablokowane przez skrzep krwi lub następuje ich uszkodzenie. Prowadzi to do odcięcia części mózgu od dopływu tlenu i składników odżywczych, wskutek czego następuje jej obumieranie.

OBJAWY

Z punktu widzenia osoby ratującej życie człowiekowi, który doznał udaru – dokładna przyczyna wystąpienia udaru nie ma znaczenia. Nie wolno bać się udzielić pomocy Im szybciej rozpoznasz objawy i zareagujesz, tym lepiej dla chorego

U – utrudniona, bełkotliwa, niezrozumiała mowa

D – dłoń / ręka opadająca i / lub noga, niedowład jednej strony ciała; utrata siły lub kontroli nad kończynami

A – asymetria twarzy ust / niedowład lub porażenie mięśni po jednej stronie twarzy, opadnięty kącik ust lub oka, zaburzenia widzenia

R – reaguj natychmiast!

Szybka reakcja może uratować życie chorego. Udary można leczyć

Jeśli zaobserwujesz te objawy, należy niezwłocznie wezwać pogotowie ( 999 lub 112)

PRZYCZYNY I CZYNNIKI RYZYKA

Najczęstszym i najpoważniejszym czynnikiem ryzyka jest nadciśnienie tętnicze. Bardzo ważne jest, by w przypadku jego wystąpienia, zawsze podejmować leczenie i regularnie monitorować jego skuteczność. Jeśli uda się ustabilizować ciśnienie na poziomie zbliżonym do „książkowego” (120/80 mm Hg), ryzyko udaru mózgu spada nawet o 30-40%. Mamy więc wpływ na to, aby poprzez leczenie lub zmianę nawyków modyfikować i zmniejszać lub eliminować ten najpoważniejszy czynnik. Inne czynniki, które wpływają na zwiększoną możliwość wystąpienia udaru mózgu to:

inne choroby naczyniowe (szczególnie miażdżyca)

choroby serca (migotanie przedsionków, wrodzone wady serca)

cukrzyca

duża nadwaga i otyłość

zespół bezdechu sennego

problemy z gospodarką lipidową

szkodliwe nawyki (palenie papierosów, nadużywanie alkoholu)

Ponadto w kontekście udarów mózgu eksperci wskazują także na niemodyfikowalne czynniki ryzyka – takie, na które nie mamy wpływu. Wymienia się wśród nich:

płeć (udar mózgu częściej dotyczy mężczyzn)

wiek (ryzyko udaru wzrasta wraz z wiekiem)

predyspozycje genetyczne

Więcej informacji o udarze mózgu:

 

Apteka wewnątrzszpitalna to farmakologiczne serce placówki medycznej, bez niej Szpital nie mógłby funkcjonować. Apteka zlokalizowana jest w budynku, w którym znajduje się Oddział Rehabilitacyjny oraz Centralna Sterylizatornia. Obiekt ten połączony został z głównym budynkiem, co zapewnia bezpieczną i szybką komunikację z większością oddziałów.

Apteka składa się z dwóch działów (Dział magazynowy i Dział produkcji leków) i kilkunastu pomieszczeń m.in. magazynów, chłodni, pomieszczeń produkcyjnych leków recepturowych, części administracyjnej i socjalnej. Stacja poczty pneumatycznej (system szybkiego przesyłania za pomocą rurociągów) zapewnia ekspresową dostawę leków do oddziałów szpitalnych bez kontaktu z personelem (co jest niezwykle ważne w przypadku reżimu sanitarnego).

Pracownicy Apteki czuwają nad zapewnieniem pacjentom bezpiecznej farmakoterapii, prawidłowością i ciągłością dostaw oraz dystrybucją leków, materiałów medycznych i sprzętu jednorazowego Do zadań Apteki szpitalnej należy także m.in: wykonywanie wszystkich form leków aptecznych i recepturowych, w tym również jałowych, obsługa darowizn i próbek lekarskich oraz leków w procedurze importu docelowego, obsługa leków przeterminowanych i niewykorzystanych, sporządzanie analiz i sprawozdań na temat kosztów i zużycia leków, współpraca z Narodowym Programem Ochrony Antybiotyków.

Więcej informacji oraz zdjęć znajduje się pod linkiem: https://www.spzoz.lukow.pl/apteka-szpitalna/